بنظر می رسد خطاها جزء جداناپذیر برنامه ها هستند. بندرت می توان برنامه ای نوشت که در همان بار اول بدرستی و بدون هیچگونه خطایی اجرا شود. اما خطاها از لحاظ تاثیری که بر اجرای برنامه ها می گذارند، متفاوتند. گروهی ممکن است باعث شوند که از همان ابتدا برنامه اصلا کامپایل نشود و گروه دیگر ممکن است پس از گذشت مدتها و در اثر دادن یک ورودی خاص به برنامه، باعث یک خروجی نامناسب و یا یک رفتار دور از انتظار (مانند قفل شدن برنامه) شوند. 

1.خطای منطقی
شاید جدیترین نوع خطا باشد. هنگامی که یک برنامه نوشته شده به هر زبانی به درستی پردازش و اجرا شده و منجر به خروجی نا درست می شود، نقص در منطق برنامه‌ نویسی نهفته است. این خطایی است که از نقص در الگوریتم پایه ناشی می‌شود.
در چنین مواردی، منطقی است که کل برنامه نیز بر همین اساس ناقص است. این نوع خطاها نیاز به یک تغییر اساسی در نگرش شما دارد تا راه حل را پیدا کنید. باید در سطح الگوریتمی شروع به کاوش کنید تا علت چنین خطایی را بیابید.

2.خطای نحوی
هر زبان کامپیوتر مانند C، جاوا، پرل و پایتون، دستور زبان خاصی دارد که برنامه باید بر اساس آن نوشته شود. وقتی یک برنامه ‌نویس از ویژ‌گی‌های “گرامری” یک زبان برنامه نویسی پیروی نمی‌کند، منجر به خطاهای نحوی می‌شود. این نوع خطاها را می‌توان به راحتی در مرحله پردازش بر طرف کرد.

3.خطای پردازش
پردازش مرحله‌ای است که یک برنامه نوشته شده به یک زبان سطح بالا، به زبان ماشین قابل خواندن تبدیل می‌شود. بسیاری از انواع خطاها از جمله خطاهای نحوی، ممکن است در این مرحله اتفاق بیفتد. گاهی نحو یک برنامه منبع ممکن است بدون نقص باشد اما باز هم یک خطای پردازش اتفاق بیفتد. این پیشامد ممکن است به خاطر یک مشکل در خود پردازش باشد. این خطاها نیز در مرحله پردازش قابل اصلاح است.

4.خطای زمان اجرا
کد برنامه با موفقیت پردازش و یک فایل قابل اجرا ایجاد شده است. شما نفسی به نشانه آسودگی می‌کشید و برنامه را اجرا می‌کنید تا طرز کارش را تست کرده و خطا را پیدا کنید. این یک “خطای زمان اجرا” است که ممکن است ناشی از نقص در بخش توسعه ‌دهنده برای پیش ‌بینی موقعیت‌های پیاده‌ سازی برنامه واقعی باشد. این خطا را می‌توان با باز گشت به مرحله برنامه ‌نویسی اصلاح کرد.

خطای محاسباتی
بسیاری از برنامه‌ها از متغیرهای عددی استفاده می‌کنند و الگوریتم ممکن است شامل چندین محاسبه ریاضی باشد. خطاهای محاسباتی زمانی بروز می‌کنند که کامپیوتر نمی‌تواند مشکلاتی مانند “تقسیم بر صفر” که منجر‌به نتیجه نا متناهی می‌شود را مدیریت کند. این نیز یک خطای منطقی است که تنها با تغییر الگوریتم می‌تواند تصحیح شود.

خطاهای منبع
وقتی مقدار یک متغیر بیش از حد اکثر مجاز آن است، ممکن است منجربه خطای منبع شود. بافر سر ریز، استفاده از متغیر مقداردهی نشده، نقص‌های دست رسی و سر ریزهای پشته‌ای، نمونه‌هایی از برخی خطاهای رایج است.

خطای واسط
این خطاها ممکن است به دلیل عدم تطابق یک برنامه نرم افزاری با رابط سخت ‌افزاری یا رابط برنامه ‌نویسی کار بردی به وجود می‌آید. در کار بردهای شبکه، خطای واسط ممکن است ناشی از استفاده نا درست پروتکل شبکه باشد.
مرحله تست و اشکال زدایی، یک بخش ضروری از چرخه‌ی توسعه نرم ‌افزار است که می‌تواند قبل از استقرار کامل برنامه نرم ‌افزار کمک کند تا مانع رشد این خطاها در مرحله بروز اولیه‌شان شود. از بسیاری از خطاها می‌توان با پیش ‌برنامه ‌ریزی و مراقبت در مرحله برنامه ‌نویسی، اجتناب کرد. از طریق تمرین و ایجاد نظم و پس از مراحل سخت اشکال‌ زدایی، می‌توان بسیاری از خطاها را در مرحله توسعه نرم ‌افزار اصلاح کرد. اشتباه کردن بخشی از یاد گیری است و به طور کامل هم قابل اجتناب نیست.

سئوکار حرفه ای:مهندس مهدی مژدهی